उदास निळे डोळे दुपारच्या वेळेत मी बाळाला घेऊन पडले होते. इतक्यात दारावर टकटक झाली...... दुपारचे दिड वाजलेले…

मला कुणीतरी आवाज दिला. व्यक्ती परिचित वाटली. “तुम्हाला बोलवलय कोर्टात.” “मी काय केलं?” “ते तिथं येऊन विचारा.”…

सकाळचं तिरप ऊन वरवर चढत होतं. एका हातात चहाची किटली आणि दुसर्या हातात कपड्याचं बोचकं घेऊन सुखुबाई लगबगीन चालली होती…